کار مده نفس تبه کار را | قصائد

کار مده نفس تبه کار را  ----- در صف گل جا مده این خار را 
کشته نکودار که موش هوی  ----- خورده بسی خوشه و خروار را 
چرخ و زمین بنده‌ی تدبیر تست ----- بنده مشو درهم و دینار را 
همسر پرهیز نگردد طمع  ----- با هنر انباز مکن عار را 
ای که شدی تاجر بازار وقت  ----- بنگر و بشناس خریدار را 
چرخ بدانست که کار تو چیست  ----- دید چو در دست تو افزار را 
بار وبال است تن بی تمیز  ----- روح چرا می‌کشد این بار را 
کم دهدت گیتی بسیاردان  ----- به که بسنجی کم و بسیار را 
تا نزند راهروی را بپای  ----- به که بکوبند سر مار را 
خیره نوشت آنچه نوشت اهرمن  ----- پاره کن این دفتر و طومار را 
هیچ خردمند نپرسد ز مست  ----- مصلحت مردم هشیار را 
روح گرفتار و بفکر فرار  ----- فکر همین است گرفتار را 
آینه‌ی تست دل تابناک  ----- بستر از این آینه زنگار را 
دزد بر این خانه از آنرو گذشت  ----- تا بشناسد در و دیوار را 
چرخ یکی دفتر کردارهاست  ----- پیشه مکن بیهده کردار را 
دست هنر چید، نه دست هوس  ----- میوه‌ی این شاخ نگونسار را 
رو گهری جوی که وقت فروش  ----- خیره کند مردم بازار را 
در همه جا راه تو هموار نیست  ----- مست مپوی این ره هموار را